Εμοιαζε Ατελειωτο Η Ζωη Μου Καλοκαιρι

Δημιουργός: havana

Καλησπέρα σε όλη τη στιχοπαρέα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΕΜΟΙΑΖΕ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Θαρθεί Φθινόπωρο ξανά και συ θα λείπεις,
το γκρι θα βάλει ο ουρανός χρώμα της λύπης
και γω θα νιώθω μια παράξενη οργή
που μ΄άφησες στα ξαφνικά μόνη στη γη...

ΡΕΦΡΕΝ
Εμοιαζε ατέλειωτο η ζωή μου καλοκαίρι
όσο με κράταγες καρδιά μου απ' το χέρι,
όσο μου άνοιγες δρόμους για να περνώ
και μ' οδηγούσες σαν αστέρι φωτεινό!
Τώρα γυρίζω μες τον κόσμο σαν χαμένη,
μ' 'ολα αταίριαστη,παντού και πάντα ξένη,
δεν έχω πια το χέρι σου να στηριχτώ
τ΄αστέρι μου στον ουρανό είναι σβηστό...

Θαρθεί ο Χειμώνας με το ήσυχό του χιόνι
που θα κοιτάζω απ' το παράθυρό μας μόνη,
παραδομένη σ' έναν άγριο θυμό
και στης ψυχής μου τον αβάσταχτο καημό.

ΡΕΦΡΕΝ
Εμοιαζε ατέλειωτο η ζωή μου καλοκαίρι,
όσο με κράταγες καρδιά μου απ' το χέρι,
όσο μου άνοιγες δρόμους για να περνώ
και μ' οδηγούσες σας αστέρι φωτεινό!
Τώρα γυρίζω μες τον κόσμο σαν χαμένη,
μ' όλα αταίριαστη, παντού και πάντα ξένη,
δεν έχω πια το χέρι σου να στηριχτώ,
τ' αστέρι μου στον ουρανό είναι σβηστό..

Θα θέλουν έξω να με βγάλουνε οι φίλοι
όταν ζεστάνουνε ο νύχτες του Απρίλη,
μα εγώ θα ζω στην άρνηση και στη σιωπή,
χωρίς εσένα η Ανοιξη τι να μου πει.....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-01-2010