Χαμένος χρόνος

Δημιουργός: ...sou...

Φεβρώνη, ό,τι πιο αυθόρμητο γι'αυτό που ζήτησες.Χωρίς να εννοώ τίποτα απ'όλα αυτά..Δεν έχω αισθανθεί ποτέ πως κάτι ήταν χαμένος χρόνος.. Δεν ξέρω πώς, απλά βγήκε, την ίδια κιόλας μέρα που μου το είπες..Α! Λέγοντας "Θεέ μου" δεν απευθύνομαι στoν κ.Παραποιη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θεέ μου!
Για πόσο θα ακροβατώ στις λίμνες του χαμένου χρόνου?
Με χέρια αδέξια να κουβαλήσουν την ψυχή μου δοκιμάζω
Χαρά και λύπη σε μια ατέλειωτη ερημιά

Πάει καιρός που.. άλλη και αλλού
Τα βήματα ήταν ρυθμικά, φευγάτα
Τώρα μηχανικά πατήματα στη γη
Σ'αυτή τη γη που έγινε ξίφος πυρωμένο
Φοβάμαι να μαντέψω..
Φοβάμαι ν'αφεθώ..

Κι όλο χαλάει αυτός του απείρου ο διαβήτης
Κι οι κύκλοι του χρόνου στενεύουν ξανά
Θεέ μου, για πόσο το "είμαι" θα ορίζει το "υπάρχω"..?

Χρόνια πεζοπορία προς το όρος του άπιαστου "αύριο"
Ένα αύριο ξεκολλημένο απ'το χάρτη σου, δες!
Ένα αύριο στριμωγμένο στη γωνία

Χαμένα χρόνια μπλέκονται στα πόδια μου
Περνούν στα γόνατά μου χρυσαφιές περικνημίδες

"Ποτέ ο χρόνος δεν είναι αρκετός για 'σένα.."

Ο κόσμος γύρω ένα εκκρεμές σταματημένο
Θολή ματιά, δε λέει να βρέξει

Κάποια στιγμή πρέπει να ξεκινήσει ο χρόνος και για 'μένα....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-05-2005