Ανάσες καθ' οδόν

Δημιουργός: Drapetis

Οτι και να κανουμε, οπου και να παμε, θα ειμαστε ολοι ενοχοι.
Αφιερωμενο στον αδελφικο μου φιλο Αστυανακτα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η άλως απόψε έχει άλλο χρώμα
Το πρόσεξα καθώς επιχειρούσα και πάλι
την μικρή μου απόδραση.
Πέρασα κάτω απο μια μεσαιωνική αψίδα ,
μέσα απο το στενό μονοπάτι του άλσους ,
προς το ξέφωτο.
Εκεί πρόσφερα χοές προς την παγερή σιωπή
για να την εξευμενίσω.
Είπε έχω υποχρέωση να αναπνέω ακόμα
Υπάρχουν μετάνοιες που πρέπει να γίνουν.

Αλλά ο καφές μου τελειώνει ,
τα στριφτά γίνονται ολοένα και πιο λεπτά
Καταχρήσεις αποτελούν
το κράμα της σωτηρίας μου
Πρέπει να γίνει όμως η κατήχηση
στα μικρά καθημερινά θαύματα

Τον καπνό στο μπουκάλι
όσο και να τον φυσώ διαλύεται
Μένει η παράνοια της οσμής
και μια στιγμιαία ανάμνηση
απο μια νύκτα υγρή
πνιγμένη σε προσποιήσεις
προς τις νέες γνωριμίες ,
όπου μια προφητεία επαληθευόταν

Δεν υπάρχουν αμνοί εδώ,
σ' αυτό το κοπάδι είμαστε όλοι
λύκοι μεταμφιεσμένοι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-05-2005