εξίσωση αγνώστων παραγόντων

Δημιουργός: giannis0911, X.Ι

ο μεγαλύτερος θάνατος ,είναι ο ύπνος της ψυχής ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ηθοποιοί και θεατές ετούτης της ζωής
εξίσωση αγνώστων παραγόντων
γινόμενα μιας άγνωστης μορφής
συντελεστές στον ορισμό των όντων

με σκέψη πάντα και με στοχασμό
πάνω σε τούτο το θνητό μας σώμα
βάζει το σχέδιο το μυαλό
μα πάντα η καρδιά το χρώμα

μάτια που είδανε τη θλίψη
ξεγέννησαν στο χέρι τη πυγμή
φωνές απαισιόδοξες στη σκέψη
ατσάλωσαν της θέλησης σιωπή

αναρωτήθηκες…γιατί η ζωή δεν βγάζει νόημα
δώσ’ της το νόημα το δικό σου..
απόρησες… γιατί η στιγμή περνάει ανώνυμα
δώσ’ της τ’ όνομα το δικό σου..

μα κι αν ακόμα γεύτηκες γεύση πικρή
δώσε της γλύκα με αγάπη
ακόμα κι αν εμέτρησες και σου εφάνηκε μικρή
πρόσθεσ’ της μ’ έργα μια πράξη

ηθοποιοί και θεατές ετούτης της ζωής
παράσταση, δίχως σενάριο προδιαγεγραμμένο
μονόπρακτο γεμάτο λάθη της στιγμής
πάνω σε σύμπαν αλάθητα σχεδιασμένο

ζωή , μιά λίμνη αρυτίδωτη η επιφάνεια του νερού σου
βουτάει ο χρόνος μου και σπάει τον ακίνητο καθρέφτη
μοιραία οι κύκλοι μου διαγράφονται πυκνοί
περνούνε αραιώνουνε και σβήνουν ….


[I]Το στίγμα του ανθρώπου είναι το σημείο εκείνο που συναντιέται το
πεπερασμένο με το άπειρο .Στέκουμε ανάμεσα στο μηδέν του πρίν
και του μετά , ακροβατώντας ανάμεσα σε θέλω και σε πρέπει , τραγικοί
ισορροπιστές , κρίκοι μιάς αλυσίδας που μεμονωμένοι χάνουν τη
συνοχή τους , ένας νους χωρίς σύνορα που πρέπει να ανεχθεί μια γή
με σύνορα .Κλωστή που περνάει η φύση στη βελόνα και υφαίνει στο
υφαντό του χρόνου . Ο άνθρωπος είναι ένα κλάσμα που έχει αριθμητή
την άπειρη επιθυμία και παρανομαστή την περιορισμένη εκπλήρωση .
Με μόνιμη ιδεολογία και εναλλασσόμενες επιθυμίες .
Κουβαλάει στις πλάτες του ,τη μνήμη του χτές και την αγωνία
του αύριο .Κινείται ανάμεσα στην ύπαρξη και την συνύπαρξη , την
επικοινωνία και την αποξένωση , εκκρεμές ανάμεσα σε γέλιο και
σε κλάμα ,αλλά, κάτω απο τα ποικιλόχρωμα γυαλιά που φοράμε ,
τα μάτια όλων είναι ίδια . Οπως και τα δάκρυα μας....

Πολλές φορές στη ζωή μας ,χάνουμε την πιστη μας στον ανθρωπο ,
όμως , ποτέ δεν πρέπει να χάνουμε την πίστη μας στην ανθρωπιά ,
γιατί δεν υπάρχει εθνικός ή θρησκευτικός ανθρωπισμός .

Το μόνο αγκαθωτό συρματόπλεγμα των συνόρων που μας χωρίζει ,ο
ανθρωπιστής ,το αισθάνεται γύρω απο την καρδιά του .[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-02-2010