Η αρπαγή της νύχτας

Δημιουργός: siameum, Ανδρέας Πατσαλίδης

http://www.youtube.com/watch?v=WAXYRRDql4Y

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μου παίρνεις τη θλίψη σύννεφο στην ξενιτιά,
το άστρο της αυγής το χαρίζεις στη νυχτιά.
Πέφτει το φως κι ας είμαι αθώος.

Σε ποιό κελί κρατάς τη νύχτα,
μέρα κι έιμαι μόναχος.
Άστρα νεκρά ση γη θαμμένα
κι εγώ ακόμα να ρωτώ.

Ποιός ζωγραφίζει την τρομακτική σιωπή,
σοφός είναι ρήτωρ με σκεπάζει με ντροπή.
Θα ξανα' ρθώ στον ουρανό.

Εκδίκηση ζητώ από τον ήλιο,
που'ν της δύσης βασιλιάς.
Θάλασσα παίρνει μα δίνει άμμο,
τον σκεπάζει μια σκιά.
Σε ποιό κελί κρατάς τη νύχτα,
μέρα κι είμαι μοναχός.
Άστρα νεκρά στη γη θαμμένα
κι εγω ακόμα να ρωτώ.

Θα' ρθει ο ήλιος που όλοι θέλουνε να δουν;
Σύννεφα φτάνουν την αλήθεια να μου πουν.
Πόσο ψηλά να' ναι ο Θεός

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-02-2010