Νύχτας στοχασμοι

Δημιουργός: Πριγκιπας

Δε μένω τυφλός στα ψεγάδια μου αλλά έχω την ιδιοτροπία να πιστεύω στον εαυτό μου.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πήρα τους δρόμους μια νύχτα του Μάρτη
με ένα τσιγάρο στο χέρι μου στριφτό
αδεια η πόλη απο ομίχλη σκεπασμένη
τι ξημερώνει άραγε τι με περιμένει
χρόνια τραβάω τον σταυρό μου μοναχός
σε μια ζωή που ξέρει μόνο να πέρνει
και πριν λαλήσει τρεις ο πετεινός
σε μια στροφή της άσφάλτου βρεγμένη
θα μου γελάει αργά ο θάνατος

Φευγώ γυρίζω μέσα σε αγνωστα μονοπάτια
που τα 'χει ντύσει της λήθης η σιωπή
φωνή παρμένου μοιάζει τώρα η φωνή μου
καθώς μουδιάζει στο κρύο το κορμί μου
τις ώρες που γυρεύω μια φωτιά
σε μάτια που ξεχάστηκαν για πάντα
αγάπη πρώτη απόψε την στιγμή μου
σου την αφήνω σαν μια γλυκιά μπαλάντα
παρέα με τον ήχο μιας βροχής

Σβήσαν τα φώτα μέσα στην καρδιά μου
και το σκοτάδι φέρνει ταραχή
ποιός να σου δώσει βοήθειας χέρι
αφού και αυτό το νόθο αστέρι
σε σπρώχνει σ' εναν απότομο γκρεμό
χωρις να ακούσεις καμία λέξη
μόνο του πόνου καρφωμένο το μαχαίρι
σε μια πληγή που πόσο να αντέξει
με ενα πελώριο και ατελείωτο γιατί

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-03-2010