τι είναι τελικά η αγάπη?

Δημιουργός: Αθηνά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κατάδικοι σε ανηφόρας μέρη
καθένας στο δικό του Γολγοθά
τάχα κρατιόμαστε απ'το χέρι
τάχα έχουμε όνειρα κοινά.

Μα όλο στερεύει η πηγή μου
από αγάπη και υπομονή
εσύ παλεύεις να ζεις στο χώμα
κι εγώ για ουράνια αναλαμπή

Δεν βλέπω ήλιο, μόνο σκοτάδι
και κάποια λάμπα ηλεκτρική
δεν βλέπω κάποιο μικρό σημάδι
να με γλιτώσει απ'τη φυλακή.

Κάποιο τριαντάφυλλο μαραμένο
που μου θυμίζει μέρα ευτυχίας
κάποιο χαμόγελο λυπημένο
στο κλικ μιας μόνης φωτογραφίας.

Πρόσωπα ταιριαστά χαριτωμένα
από της φύσης το άδικο πινέλο
πρόσωπα στην ρουτίνα κοιμισμένα
κι εγώ έρωτα τρελό άδικα θέλω.

Μα ποιός παίρνει το ρίσκο να πονέσει
να κηνυγήσει το άπιαστο καρδιά μου

Κάτσε εδώ στα βολικά
να έχεις λίγα και καλά
κι εγώ κι εσύ.

Που λες πως αποκοίμισες τη φλόγα
που καίει στο πρώτο βλέμμα κάθε άχτι
Μα έστω και για μια φορά ομολόγα
πως η καρδιά σου λαχταρά να γίνει στάχτη...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-03-2010