Αγάπη Ανούσια

Δημιουργός: SeCReTxGR, Χρήστος Μπαλτατζίδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Μόνο τα βράδια σε βλέπω ψυχή μου,
σαν μια σκιά μες την ζωή μου...
Μείνε εδώ...
Σαν ξημερώνει κι ο ήλιος ανάψει,
το φως του προδώνει πως έχεις αλλάξει...
Τι να πω...
Φεύγεις στη μέρα μακριά στο σκοτάδι,
μαζί με τ' αστέρια που μ' αφήνουν σημάδι...
Και σ' αναζητώ...

Βραδιάζει και πάλι περιμένω εσένα,
στη νύχτα δεν ξέρεις άλλον κανένα...
Πως να ξεχάσω, δεν μπορώ...
Άνεμος είσαι κι ακουμπάς την καρδιά μου,
μα δίπλα περνάς δεν μπαίνεις βαθιά μου...
Και θα σε χάσω, στο λεπτό...

Έχει νυχτώσει και είσαι μαζί μου,
κάνεις φωλιά μες το κορμί μου...
Με πονάς...
Που να 'μαι εγώ σε κάθε σου σκέψη,
πριν έρθει η μέρα και πάλι την κλέψει...
Δεν μιλάς...
Ζητάω να μάθω ποιος θα με σώσει,
μα φεύγεις ξανά προτού ξημερώσει...
Και δεν απαντάς...[/align]

Χρήστος Μπαλτατζίδης 04/02/2010

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-04-2010