Το Γράμμα

Δημιουργός: ppoppo

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ

Έφυγες και τ’ απόγευμα
ξάφνου έγινε νύχτα
και πού να’ ρθω πού να σταθώ
χαρά μου να σε ψάξω…
Νιώθω καράβι ορφανό
δίχως λιμάνι μήτε γιαλό
μακάρι και να γνώριζες
πόσο ζητώ ν’ αράξω…
Μες τα σκοτάδια ο φόβος μου
λιοντάρι και με τρώει
κι η νύχτα που σου είπα πριν
δε φεύγει δε τελειώνει.

Γνωρίζει πια η καρδιά καλά
μόνη να ξενυχτάει
μα εκεί που στέκεσαι εσύ
πλάι σου γέρνει η ευχή μου…
Και μένα που με ξέχασες
και τόσους ήλιους έχασες
τα μάτια δε σε χάσανε
από τη προσοχή μου.
Δέντρο ξερό η αγάπη μου
απότιστη πεθαίνει
δε είσαι δω δε ζεις σιμά
κάποιος να μ’ ανασταίνει.
……………………………………………………
Πάντα ένα γράμμα απ’ τη καρδιά
μες το συρτάρι μου καλά
κλεισμένο αργοπεθαίνει
όσες φορές κι αν θέλησα
ποτέ μου δε σου τό' στειλα
κι ο χρόνος ξεμακραίνει
Μες τα σκοτάδια ο φόβος μου
λιοντάρι και με τρώει
κι η νύχτα που σου είπα πριν
δε φεύγει δε τελειώνει…[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-04-2010