Σινικοί Παράλληλοι

Δημιουργός: rock sugar, Ελένη

επιτέλους..άφησε η ψυχή το σώμα..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άφησέ τα να αιωρούνται.

Ναι, σε σένα μιλάω, τι απορείς?
Άφησέ τα να αιωρούνται σαν σκουριασμένα καρφιά.
Δειλά. Ούτε καν χάλκινα.
Να αιωρούνται σαν φιλήδονες κακές μάγισσες,
σαν αράχνες δολερές, που μόλις πάρουν αυτό που θέλουν
-όχι εσένα μη θαρρείς, ποιος να σε θέλει εσένα-
, μόλις πάρουν κομμάτι από τη σάρκα σου,
να πετάξουν την υπόλοιπη, μαζί και την περισσευούμενη ηδονή.

Άφησέ τα να αιωρούνται.

Και να θέλεις , δε γίνεται αλλιώς.
Σ’ έναν αέναο κύκλο,
κει μέσα θα τρυγούν τη ζήση σου.
Όπως κι αν είναι αυτή η ζήση, νεκρική ή όχι.
Δε θα αλλάξουν.
Άντε να γίνουν δυο σινικοί παράλληλοι.
Δυο σινικοί παράλληλοι , πάνω στους οποίους θα κρεμάς την ψυχή σου
να στεγνώνει από τη λάσπη. Ξανά και ξανά.
Η βρώμα και η τρέλα – σου χουν πει- είναι αιώνιες αρετές.
Κι ο ενάρετος ποτέ δε φτάνει την κορυφή.
Στην προσπάθεια έμεινες κι εσύ λοιπόν.

Άφησέ τα να αιωρούνται.

Άκου με, είναι τόσα που δεν ξέρω κι εγώ.
Είναι τόσα που σου λέω, δίχως μια δαγκωνιά
πάνω στο δέρμα της εμπειρίας.
Μα… κείνα όσο τα κυνηγάς, τόσο θα φεύγουν.
Όσο τα ρωτάς, τόσο θα αποκρίνονται:
‘’Τα γιατί, απάντηση δεν έχουν.’’

[I]
Και σαν μικρά παιδιά, ακόμα θα τρέχουν
με γρατζουνιές στα γόνατα..
Ακόμα θα σκοντάφτουν σε πέτρες μ’ερωτηματικά…
[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-04-2010