Έρωτας

Δημιουργός: sorrowman

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο χρόνος έγινε σκοτάδι…
Μέσα στις λέξεις χάθηκε…
Φωτιά που φώτισε την άβυσσο,
λέξεις πλημμυρισμένες δάκρυα,
σκιές αγαπημένες σαν αιώνια προσμονή…
Όχι, δεν άντεξα το βλέμμα της…
Μες στη σκιά της κοίταξα τα δάκρυα,
ήταν το πάντα στριμωγμένο μέσα σε μια στιγμή…
Η ανάσα της τρεμόπαιξε με το απαλό σκοτάδι,
τα σωθικά μου ξέσκισε με μιαν απλή πνοή…
Μέσα στον χρόνο χάθηκα,
ταξίδεψα στα όνειρα που έφτιαξα για κείνη,
με την υπόσχεση των αστεριών στον ουρανό χαραγμένη,
εκείνη μόνο να τα ζωντανέψει…
Το φεγγάρι ήταν τόσο δα μικρό,
σαν μάτι μισόκλειστο, υπνωτισμένο,
χαμένο κι αυτό στα ταξιδεμένα μου γιατί,
στους τόπους που ζωγράφιζε η αύρα της
πάνω στο μαύρο μου, μοναχικό, χαρτί…
Στηρίχτηκα στα πόδια μου απ’ τη ζάλη
κι ας ήξερα πως τα δάκρυα εκείνα
είχαν ανάγκη μιας αγκαλιάς αιώνιας…
Μάταια υποχώρησα,
μάταια φόβους άλλαξα,
μάταια αναζήτησα
τον δρόμο προς την επιστροφή…
Άκουσα την ψυχή μου να αναστενάζει,
να ελευθερώνεται απ’ το κλειδωμένο της κελί,
φωτιά να παίρνει, έρωτα ν’ αναπνέει,
ταξίδι μες στο πέλαγο να ζει…
Ο χρόνος με ξεγέλασε και πάλι,
το πάντα μου μου το’ δωσε μέσα σε μια στιγμή…
Κι εκείνη με ξεγέλασε,
το όνειρο το ζωντάνεψε
με μιαν ανάσα δάκρυα,
σκοτάδι,
μαγεία,
ψυχή…
Τον κόσμο πίσω άφησα για κείνη…
Το πάντα μου αγάπησα για κείνη τη στιγμή…
Έρωτας…
Το πάντα μου κρυμμένο στην κάθε της στιγμή…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-04-2010