Κι έπειτα, πολύ πιο έπειτα

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αράδες. Σκόρπιες αράδες
τόσα γράμματα στο πλάνο.
Τρεις λέξεις υπογραμμισμένες με κόκκινο
«ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ»
Κι έπειτα, πολύ πιο έπειτα
στο καρδιοχτύπι του ο Χάρος να χορεύει
Ψυχές που αντέξανε εκείνον τον αυτοκτονικό ιδεασμό
αυτόν που επέβαλλε η ίδια τους η ζήση.

Μικρά φορέματα, τακούνια στη σειρά
κοστούμια νέων μα και γέρων,
λογιών παπούτσια γυαλισμένα
κι Όλοι χορεύουν,
όλοι χορεύουν
Εξόν του εαυτού μου

Αράδες. Σκισμένες σελίδες
κρύες νότες απ’ το σκίσιμο.
Εδώ γεννήθηκε η ψυχή μου.
Εδώ που κλαίει η μουσική.
Κι αυτοί χορεύουν. Πάντα χορεύουν!

Μόνο η ηχώ μου κρεμασμένη, ως τον τοίχο
τρέμει το ίδιο δρομολόγιο ξανά να κάνει.
Γέλια ακούγονται, δάκρυα σιωπαίνουν.
Ποιοι να ‘ ναι αυτοί που δεν με γνώρισαν μα ξέρω;

Όσες προσπάθειες κι αν έκανα
άκρη δεν βρήκα
Κι έτσι σταμάτησα να γράφω βιαστικά.
Έτσι χαμήλωσα το τέμπο και τα φώτα.
Αυτό το πάρτι δεν το έστησαν οι σκέψεις μου
Αυτή τη νύχτα δεν τη διάλεξε η ψυχή μου.

Και οι αράδες;
Σκόρπιες αράδες και σελίδες που ενώθηκαν.
Εδώ γεννήθηκα. Εδώ το πάρτι έλαβε τέλος.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-04-2010