Κάποτε

Δημιουργός: i aphelis, Δημητρα

Αφιερωμένο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάποτε μου ‘λεγες πως η αγνή αγάπη
δεν είναι άπιαστη, δεν μοιάζει μ’ αυταπάτη
δίνει και παίρνει και, ποτέ, δεν μετανιώνει
είναι φορές που με το δάκρυ ζευγαρώνει.

Κάποτε μου ‘λεγες πως τα φθηνά τα λόγια
είναι παλάτια που σωριάζονται στα χρόνια
χρυσάφι έχουν και πολύτιμους τους λίθους
μα ασφυκτιούν μέσα στους μάταιους τους μύθους.

Κάποτε μου ‘λεγες οι άνθρωποι τρομάζουν
οταν μονάχοι τους τ’ απόβραδο πλαγιάζουν
θέλουν στα χέρια τους να σφίγγουν μια αλήθεια
κι ένα κορμί τους παρασέρνει σε ξενύχτια.

Κάποτε μου ‘λεγες να είμαι ονειροπόλα
να σεργιανώ μέσα σε άχρονα περβόλια
από πηγή, νερό να πίνω που αναβλύζει
αγνάντι να ‘χω από ψηλό το μετερίζι.

Κάποτε μου ‘λεγες πως βγαίνοντας ο ήλιος
ο κόσμος γίνεται ο πιο γλυκός μας φίλος
και σαν τα σύννεφα μ’ ομίχλη ανταμώσουν
αρχή και τέλος, σε εμένα, θα ενδώσουν.

Κάποτε μου ‘λεγες πολλά που νου φωτίζουν
απόψε πήρα τα γραπτά που σε θυμίζουν
τον τόνο έσβησα σε λέξη παινεμένη
κι η πρόταση έμεινε μισή και τελειωμένη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-04-2010