Η αποχώρηση (και καλά!)

Δημιουργός: Amersa K

Για σένα. Και μην μου ξαναπείς πως σου λείπω...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φτωχό κορίτσι ταπεινό, μ' ένα λωτό στο χέρι, (σύμβολον λήθης)
μαζεύω κρίνα και τζοχούς απ' της Ζοφριάς τα μέρη...

...
...
...

Η μοίρα τ' αποφάσισε! Θ' αποχωρήσω πλέον
μάλλον με τραίνο ή φορτηγό ή σκάφος καταπλέον!
Όμως μην κλαις! Τα εμπόδια, δεν με πτοούν εμένα!
Καβάλα θα πορεύομαι στης δόξης τον αυχένα!

...
...
...

Τρέχοντας τα ματάκια μου με το ρυθμό της βρύσης
σύρω το βήμα μου τ' αργό προς το Σταθμό Λαρίσης
βλέπω τα τρένα να σφυρούν, τους γέρους να φορτώνουν
κι υπάλληλους μ' ένα φραπέ να τους κατευοδώνουν...

Στα στήθη μου, κρατώ σφικτά ένα ανοιχτό βιβλίο
σελίδα δεν του γύρισα ποτέ μου απ' το σχολείο
μα έχει στο εξώφυλλο τον Μίμη και την Άννα
που δένουν με το ξώπλατο και τη λαμέ μπαντάνα.

Με όλα μου τα επίπεδα την πέφτω σε φαντάρους,
κινέζους και μαυριτανούς, ινδούς και κοσοβάρους
λαμιώτες και πακιστανούς βούλγαρο πειραιώτη
τιμόνι καλαματιανό και καπετάνιο χιώτη...

Κάνω διεθνή στατιστική, θα πάρω και πτυχία
κι εσύ να κάτσεις να φυλάς των στίχων μου τ' αρχεία
Γεια σου μωρό μου... δια παντός... δεν γίνεται να μείνω...
μόλις τελειώσω τους εντός, φεύγω και για Λονδίνο...
 

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-04-2010