ωδή στη νύχτα

Δημιουργός: χρήστος

επανάληψη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Νύχτα που κλείνεις
τα βλέφαρα μου στοργικά
κι απέξω αφήνεις
το φόβο του άγνωστου μετά
έλα να δώσεις
μια ακόμη στην ψυχή αφορμή
να φύγει απ’ το σαθρό κορμί
κι ίσως τη σώσεις

Άυλη ως είσαι
μεταμορφώνεσαι αν το θες
και προσποιείσαι:
πως είσαι έρωτας του χθες
κι όπως σε σμίγω
μες στην απόλυτη σιγή
σαν να μισεύω από τη γη
κι από το λίγο

[I]Ταξίδεψέ με πάρε με από δω
Τι έχω να χάσω που να λυπηθώ
Με κόβει ο χρόνος άσπονδο γυαλί
Πομπή θανάτων όλη μου η ζωή [/I]

Άσαρκο πλάσμα
Νύχτα, η σάρκα μου ποθεί
να δει ένα θαύμα
με τον αιθέρα να ενωθεί
κι ως θα σαρκάζει
χρόνια ό,τι της στερεί το φως
να γίνεται αδελφοποιτός
με το σκοτάδι…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-05-2010