αόρατο τίποτα

Δημιουργός: invisible, Κωνσταντίνος Κοφινάς

..ψάχνω για μία γήινη ανάσα, που & πάλι, θα με μεταμορφώσει σε ''ανθρώπο΄΄..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][align=center]Ψάχνω μες το κάτι να βρω
ένα τίποτα καλά κρυμμένο
Έξυπνο, φτιασιδωμένο
με ένα αόρατο προσωπείο που αν ποτέ το αγγίξεις θα δεις..

Το Ποτέ να κυνηγά το Πάντα στην αυλή του
ενδιάμεσου σταθμού..

την Έμπνευση να ταξιδεύει μέσα σου..
ψάχνωντας για μια γήινη ανάσα
Θνητή με τα παπούτσια στο χέρι..

Μαζί τους έμαθα να σπάω καθρέφτες,
Να μαζεύω το μπλε του ουρανού να το χαρίζω στην σκιά μου
για να γευτεί αλήθεια,
το φάρμακο της για να βρει φωνή,
να μου πει μυστικά που κάποτε ανοικτές βρύσες ξέρασαν..
καθώς εγώ,
ως αντάλλαγμα να της δίνω καραμέλες..

Η απουσία τους είναι κόλαση για’μένα,
το πλοίο δεν τα έφερε πίσω
ο κρυμμένος από ζωή τιτανικός
βούλιαξε μαζί τους..

Απόψε βαφτίζω αστέρια..
Τους δίνω το όνομα σου..
Σε όλα εκτός από ένα..
την τώρα πια κατοικία της
Έμπνευσης του Ποτέ και του Πάντα,
απάτη λοιπόν..
και σιγοψιθυρίζω λιονταρίσια..
‘'Είμαι εδώ και θα σε περιμένω''[/align][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-05-2010