Ίσως να γίνοντε θαύματα

Δημιουργός: boofox, Voula

Ένα πεζό σήμερα. Έτσι, για αλλαγή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Νιώθω τον κόσμο γύρω μου να χάνεται μέσα σε ένα ηφαίστειο συναισθημάτων που συνέχεια εκρήγνειται χύνοντας παντού αισθήματα μίσους, θυμού, απογοήτευσης και μοναξιάς.
Το έδαφος μετατράπηκε σε άμμο και τα θεμέλια που με τόσο κόπο προσπαθώ να χτύσω γκρεμίζοντε ξανά και ξανά.
Τότε γιατί συνεχίζω; Γιατί προσπαθώ; Έχω την απαίτηση τα παράθυρα να σταθούν σε ανύπαρκτους τοίχους και οι πόρτες να ανοιγοκλείνουν σε ανύπαρκτες κάσες. Μήπως οι απαιτήσεις μου είναι τόσο παράλογες όσο το να προσπαθείς να στηρίξεις ένα παράθυρο σε ανύπαρκτο τοίχο; Μήπως τα θέλω μου είνα τόσα πολλά; Μήπως η ελπίδα μου πως η άμμος θα μετατραπεί σε τσιμέντο κι έτσι θα μπορέσω να τελειώσω το κτίσμα μου είναι τόσο τυφλή; Μήπως είναι αλήθεια πως δεν γίνοντε θαύματα;
Βρίσκομαι πάνω σ' έναν αμμόλοφο που περιβάλλεται απο νερό μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι. Ή πρέπει να μείνω εκεί μια ζωή προσπαθόντας να χτίσω κάτι που θα μου διαλύεται συνεχώς με το παραμικρό κυματάκι, ή πρέπει να φύγω. Να πέσω στη θάλασσα και ν' αρχίσω να κολυμπώ δεν ξέρω για πόσο, ίσως και για πάντα.
Όμως τότε θα υπάρχει ελπίδα πως ίσως κάπου και κάποτε θα βρω στεριά. Ίσως τότε να γίνοντε και θαύματα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-06-2010