Αποτίμηση: Μετρώντας στιγμές

Δημιουργός: Ξεθωριασμένη Αστερόσκονη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μοιάζουν οι στιγμές με κεριά που τρεμοπαίζουν
Στο άπειρο της νύχτας. Έλα.
Έλα να μετρήσουμε τις στιγμές με χαμόγελα,
Σαν να ‘τανε αστέρια. Να μη φοβάσαι,
Δεν σβήνουν τ’αστέρια μ’ένα φύσημα.
Θα σου κρατήσω μια θέση στη μέση του πουθενά,
Εκεί που σε γνώρισα, στην άκρη του ονείρου.
Να μην φοβάσαι, αν ψάχνεις για χάρτη
Ο προορισμός είναι γραμμένος στην καρδιά σου.
Ίσως και να ‘ναι η ίδια η καρδιά σου, η καρδιά μας.
Καρδιά μου, να τολμάς.
Να ταξιδεύεις,
Να σε παρασέρνει σε παράτολμα ταξίδια το όνειρο.
Κι ας είναι να χαθείς, κι ας είναι να χάσεις για λίγο
Τα χνάρια του κόσμου.
Δεν τελειώνει το παραμύθι αν δεν βρεις την έξοδο
Απ’το λαβύρινθο με την πρώτη.
Να ρουφάς την ζωή με τα μάτια σου, σταγόνα σταγόνα.
Και να μην σε τρομάζει το σκοτάδι,
Να μην σε τρομάζει η θλίψη.
Θέλω να ‘ναι πυκνή με αναμνήσεις
Η ιστορία σου, η ιστορία μας,
Θέλω να βράζει από σοφία στις φλέβες σου το αίμα,
Θέλω να δω στο πρόσωπο σου ένα ξάστερο χαμόγελο,
Θέλω να δω να καθρεφτίζεται στο πρόσωπό σου
Η ψυχή ενός ανθρώπου νηφάλιου, χορτασμένου.
Να μην απελπίζεσαι. Δεν είναι πάντα εχθρός ο χρόνος.
Μοιάζει με πλάνη η περιπλάνηση όταν δεν βρίσκεις
Μια φωλιά, όσο δεν βρίσκεις ένα σπίτι.
Μα δεν τελειώνει η ζωή με ένα θάνατο,
Να ζεις πολλές φορές και να πεθαίνεις. Κι ό,τι τελειώνει
Πάλι απ’την αρχή θ’αρχίζει. Σαν μουσικό κουτί η ζωή,
Κι εσύ γυρνάς το κουρδιστήρι.
Κι όσο γυρίζει η γη, εμείς πάντα θα γυρνάμε στα ίδια μέρη.
Αναπνέουν ακόμα τα μέρη που αγαπήσαμε,
Τα μέρη που περπατήσαμε... Θυμάσαι;
Έλα. Έλα να μετρήσουμε τις στιγμές με χαμόγελα,
Σαν να ‘ταν θάλασσες.
Βραδιάζει νωρίς απόψε, κι ο ουρανός σκουραίνει.
Μα να μην φοβάσαι. Κι αν σκοτεινιάζουν οι θάλασσες
Δεν εξατμίζεται το άπειρο με ένα αντίο.
Έλα. Έλα να ακούσουμε προσεχτικά τις στιγμές,
Σαν να ‘τανε ψίθυροι.
Κι όταν θα φεύγω,
Θα σου ψιθρίζουν οι στιγμές μας
‘Σ’αγαπάω, σ’αγαπάω... Σ’αγαπάω.’

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-06-2010