η μηχανη του χρόνου -επεισ-3

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>η μηχανη του χρόνου -επεισ-3</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>η μηχανη του χρόνου -επεισ-3</b><p>Δημιουργός: marakoskevasmata, <i>Μάριος</i><p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Του φάνηκε περίεργη η απορία της,αλλά σύντομα συνειδητοποίησε<br />
ότι ήταν δικαιολογημένη. Στο απέναντι πεζοδρόμιο μια ομάδα νεαρών με μεγάλα ρόπαλα  και λοστούς στα χέρια λήστευαν κάθε περαστικό.<br />
¨¨Μη τους φοβάσαι,πουλάνε προστασία,εγώ τους έχω πληρώσει το βδομαδιάτικο,δεν θα μας πειράξουνε¨¨. Αμέσως έβγαλε απ την τσάντα της ένα σωρό κουπόνια και του τα έδειξε.<br />
¨¨Εσύ δεν έχεις τα κουπόνια σου μαζί σου?¨¨ <br />
Στην κυριολεξία τα είχε χαμένα,δεν μπορούσε να καταλάβει την χρησιμότητα τους.<br />
Εκείνη τη στιγμή οι νεαροί τους πλησίασαν και έκαναν ένα κλειστό κύκλο γύρω τους.<br />
¨¨Εσύ γριά έχεις πλερώσει,ο γερόμαγκας όμως δεν είναι απ τη γειτονιά μας¨¨είπαν μ ένα στόμα,κουνώντας απειλητικά τα "εργαλεία" τους πάνω απ το κεφάλι του.<br />
Εκείνη τότε μπήκε μπροστά πριν να είναι αργά και και τους έδωσε μερικά κουπόνια για να τους αφήσουν ήσυχους.Περπάτησαν πλάι πλάι  μέχρι την επόμενη γωνία χωρίς άλλη ενόχληση.<br />
¨¨Καλά  τί έγιναν τ αυτοκίνητα κυρία,μήπως απαγορεύονται στο κέντρο της πόλης?¨¨ρώτησε με δικαιολογημένη την απορία του μπροστά στους άδειους δρόμους.<br />
Εκείνη μόλις που κρατήθηκε απ τα γέλια μπροστά στην αφέλεια του.<br />
¨¨Ποιά αυτοκίνητα ανθρωπέ μου,απο άλλο πλανήτη είσαι ?¨¨του είπε κοιτάζοντας τον απο πάνω ως κάτω. Δεν συνέχισε τις ερωτήσεις γιατί ένοιωσε πως είχε κιόλας δημιουργήσει υποψίες και ίσως κινδύνευε.Φτάσανε στον ηλεκτρικό σταθμό στο Μοναστηράκι.<br />
Εκεί που θα περίμενε να δεί κόσμο να μπαινοβγαίνει ,επικρατούσε ερημιά.<br />
Του έκανε τόση εντυπωση που έσπευσε να κατέβει τα σκαλιά προς τις γραμμές του τραίνου,ενω εκείνη τον ακολουθούσε αργά ξοπίσω του. Ανάπνευσε με ανακούφιση όταν επιτέλους αντίκρισε πολύ κόσμο μαζεμένο στις πλατφόρμες για επιβίβαση.Ομως αυτό το πλήθος  σιωπηλό και με κατεβασμένα τα κεφάλια περίμενε την σειρά του,όχι για να επιβιβαστεί αλλά… <br />
<br />
συνεχίζεται<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-06-2010</td><td valign=top></td></table><br />