για να μην θυμίζουν

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάλι ανάμεσα απ' τα δάχτυλα πέρασες...
αδυνατώ να σφραγίσω την λάμψη...
σε θυμόμουν σαν φως...
κι εσύ...
δεν συγ-κρατήθηκες σε μια στάση...
που φθάνει η γέφυρα της σκέψης...
με σπρώχνει το βίαια το πλήθος...
παλεύω με ανήθικες απώλειες...
ξεσκονίζω απρόσμενους θανάτους...
απλώνω λευκά σεντόνια...
κι ερωτοτροπούν...
μονάχα σκιές...
μουσκεύοντας από οργασμούς...
αναπαράγοντας στρατιές από σιωπές...

Σκεπάστηκε ο ουρανός με αμαρτίες...
μαστούρωσε η σκέψη σαν πρεζόνι...
και στα στήθη μου έσκισα κι αυτό το καλοκαίρι...
θα κολυμπήσω στις χαράδρας το στεγνό χείμαρρο...
κυλώντας κοφτερές πέτρες στον χιονιά που φλερτάρει...
κάποτε μου ψιθύρισε...
θα μου χαρίσει λίγο λευκό...
να παγώσει του παλμούς τις καρδιάς...
να πάψουν να ονειρεύονται γαλάζιες θάλασσες...
και τα χελιδόνια θα είναι κατάμαυρα...
θα πετούν σε εγκατελειμένα υπόγεια...
για να μην θυμίζουν...
πως υπάρχει καλοκαίρι...
***
Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-06-2010