Η νόνα

Δημιουργός: Ελένη Καιγή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ακοίμητη σαν ήμουνα, συνάντησα ένα βράδι
τη νόνα μου που ξήλωνε της νύχτας το σκοτάδι.
Παρηγοριά στα χέρια της, γαλήνη στη ματιά της.
Η τέχνη όλου τ' ουρανού μέσα στο τύλιγμά της.

"Τι κάνεις σέιτα μου εδώ, στης σκοτεινιάς τη ράχη;
Μην ήρθε και σ' αγρύπνησε της γνώσης το σαλάχι;
Έλα να δεις την όψη σου στου κόσμου τον καθρέφτη
και πιάσε στα χεράκια σου τ' άστρο εκεί που πέφτει."

Σηκώθηκα στις μύτες μου να πιάσω το αστέρι
και η ψυχή μου από ψηλά μου τό 'βαλε στο χέρι.
Χαμογελά η νόνα μου, μου δίνει τα φιλιά της
κι όπως χανόταν στην αυγή άκουγα τη λαλιά της.

"Τι κάνεις σέιτα μου εδώ..."

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-07-2010