Καλλ(η)στεία {ληστεία του κάλλους}

Δημιουργός: _thanasis_, Θανάσης Ψ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ένδοξη μέρα της υπέρλαμπρης νεότις
που 'χει σα σμήνος μαζευτεί θαρρείς στο πρόσωπό της
ετοιμασίαι, βωμολοχίαι και πανικός
το αφάν γκατέ της ομορφιάς λίαν ελληνικώς

ανάλαφρο περπάτημα, χαμόγελο στα χείλη
λάμπεις στο κάθε βήμα σου , ω παιδική μου φίλη
ω παιδική ανάμνηση καιρό με συντροφεύεις
κάνω να έρθω πιο κοντα μα εσύ με αποφεύγεις

κάτω απ' τα φλας των μηχανών, των φώτων η θερμότις
σ'αναδεικνύει, πάναστρο λίκνο της ανθρωπότις
πολλοί επεθυμήσανε μονάχα μια ματιά σου
μα εσύ τους άναψες φωτιές στο λείο αγγιγμά σου

μες τους πολλούς είμαι κι εγώ , δεν τ'απαρνιέμαι
πως στα μάτια σε κοιτώ και μέσα εκεί κοιτιέμαι
εκείθε καθρεφτίζομαι, το μέλλον αγναντεύω
και μόλις άλλος σε κοιτά άξαφνα εγώ θεριεύω

η νύχτα έπεσε βαριά, έσχατη ώρα κρίσης
ν'αναδειχθεί με σάλπιγγες η ομορφιά της φύσης
κίβδηλες δημοκρατικές διαδικασίες
προδώσαν όσες είχα προσδοκίες

χρυσά στεφάνια δεν χωράνε στα μαλλιά σου
μήτε κορδέλες να υμνούν την ομορφιά σου
ροδάνθη πλέξαν στέμματα, ποιο να πρωτοφορέσεις
όπως και να χει αγάπη μου εμένα μου αρέσεις

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-08-2010