Βρέχει

Δημιουργός: SeCReTxGR, Χρήστος Μπαλτατζίδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Μάτια μου θλιμμένα, χάσανε εσένα,
κι αρχίζει η βροχή...
Πέφτουνε σταγόνες, σαν μικρές βελόνες,
τρυπάνε το κορμί...
Έρημος ο χρόνος, γύρισε ο πόνος,
κι όλα σκοτεινά...
Γκρίζο το τοπίο, μου 'κλεψες το χρώμα,
φθινόπωρο κι ακόμα,
είσαι μακριά!

Βρέχει ξανά μέσα στα μάτια μου,
ήλιος δεν θα βγει, πριν έρθεις πίσω εσύ...
Βρέχει και μαζεύω τα κομμάτια μου,
που να σε βρω,
να σκεπαστώ,
στην αγκαλιά σου,
να πίνω τα φιλιά σου,
στην υγειά σου!

Μάτια μου θλιμμένα, χέρια μουδιασμένα,
πως να κρατηθώ...
Κι όλα μακριά σου, λένε τ' όνομα σου,
σαν ποίημα τρυφερό!
Έρημες εικόνες, στο μυαλό θαμώνες,
ανούσια ζωή...
Στάλες μεθυσμένες, κι η καρδιά μου σκίζει,
φθινόπωρο αρχίζει,
μέσα στην ψυχή...[/align]

Χρήστος Μπαλτατζίδης 13/09/2010

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-09-2010