Κουκούλι

Δημιουργός: ... άρα υπάρχω, Χρηστάκης Μπέστας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=Lucida Sans Unicode][color=black]
Μ’ ένα χαμόγελο και διάθεση γι’ αστεία
λάμψη στα μάτια που -αν τη δεις- θα τη θυμάσαι
μ’ είδες να σέρνω την εντός μου δυναστεία
και μου’ πες έλα, «έλα μη φοβάσαι».

Δεν είναι φόβος μα αγωνία «εφηβική»
σπόρος αρχαίος που δροσίστηκε κι ανθίζει
κάτι πολύτιμο με ρίζα βιβλική
οπού με ζώνει και τους κίονες ραγίζει.

Και το παιχνίδι της αφής το ‘χω ξεχάσει
διπλή λεπίδα: λογική - καρδιά χωρίζει
το’ να μισό κλείνει τα μάτια να χορτάσει
τ’ άλλο με βρίζει, με πονά και μ’ ευτελίζει.

Αξιοπρέπεια σε χέρσο πανικό
στου νου τις Θερμοπύλες ο Εφιάλτης
θάρρος δεν έχω να διαβώ το Γρανικό
φτύμα της γης -παγώνω- σα βασάλτης.

Τ’ ασπρόμαυρα -με χρώμα- εντός μου βάφεις
και το καντήλι πού ‘χεις φτιάξει ας μη με κάψει
αντιθωριά μου είν’ οι νότες, ο Καβάφης,
μια γκρίζα πέτρα και στιγμές που έχω κλάψει.

Ψυχούλα μου φοβάσαι μη ματώσεις
κι έπλεξες γύρω σου μετάξινο κουκούλι,
αν σε χαρίσω μια βραδιά μη με προδώσεις
μ’ αν προδοθείς εσύ, νεκρό θάμαι ζουμπούλι.[/font] [/color]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-09-2010