Η πρώτη βροχή

Δημιουργός: ΓΙΑΝΝΗΣ Κ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B][I]Φεύγεις στη πρώτη τη βροχή
σα καλοκαίρι κουρασμένο
ήρθε και πάλι η στιγμή
που θα σε πάρει κάποιο τρένο.
Φεύγεις και παίζει μουσική
Θλιμμένες νότες ένα πιάνο
Ακόμα μιά θα μ'αρνηθείς
ακόμα μία που σε χάνω.

Πέφτει η πρώτη η βροχή
ανάμεσα σε έμας τους δύο
σα συμφωνία μυστική
σινιάλο πως θα πούμε αντίο


Και οι ήχοι σωπαίνουν-το παγκάκι απέναντι μένει άδειο-βρεγμένο
νυχτώνει νωρίς-και άμα έχει σύννεφα-ακόμη νωρίτερα
βάζει ψυχρούλα και μελαγχολία τα βράδια
Θυμάμαι
το χαμόγελό σου.
Εκείνη τη βραδιά στα Κύθηρα-που μου είπες
Είμαι κορίτσι του Νότου.
Και χαμογέλασες.
Θεέ μου- τι όμορφα χαμογελάς-τι όμορφα που χαμογελάς.
Ξυπνάω νωρίς το πρωί-σκοντάφτω σε όσα άφησες πίσω
σκοντάφτω σε εσένα γενικά-όλο το καιρό
και ακούω το γέλιο σου ακόμα-δεν είναι παράξενο?
Και εκεί- με το πρώτο τσιγάρο-μου λείπεις κορίτσι του νότου.
Και έτσι όπως στέκομαι-με τη κούπα του καφέ στο ένα χέρι-με το τσιγάρο στο άλλο
και την απουσία σου παντού μέσα μου-γύρω μου
Ξεκινάει να βρέχει.

Πέφτει η πρώτη η βροχή
θά'χω στο τζάμι αναμμένο
πάντα ένα λευκό κερί
γιά όσο καιρό σε περιμένω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-09-2010