Όσο η καύτρα

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αναλαμπές σβησμένου φάρου
στης λησμονιάς το μαγαζί
όσο η καύτρα ενός τσιγάρου
άντεξες να ‘μαστε μαζί

Κι ενώ μου έλεγες: « στον χρόνο
θα βρεις της νύχτας τον ληστή»
είδα στου έρωτα τον θρόνο
άλλον να έχει θρονιαστεί

Καθώς ταξίδευες στην δύση
τα μαύρα σου άνοιγες πανιά
πυγολαμπίδα που χει σβήσει
κι έστελνες γύρω σκοτεινιά

Γέμισα μ’ αίμα κι ιδρωτάρι
παλεύοντας να πεις το «ΝΑΙ»…
μα φώναξες: «προσκυνητάρι
δεν έχω εσένανε ουρανέ»

Μου είχαν στήσει το καρτέρι
μ’ έναν καιρό που ήταν μουντός
ληστές με δίκοπο μαχαίρι
πριν τους ξεφύγω δια παντός

Κι ενώ είχα κάνει μέγα τάμα
για μια αγκαλιά κι ένα φιλί
σφαδάζω στου ληστή την κάμα
και στου φευγιού σου τη βολή!!!

4.05.2010

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-10-2010