Θυμάσαι?

Δημιουργός: azoritis, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα γκρίζα απογέματα λυγμούς γεννάνε
κι΄'ενας ξένος ήλιος κλαίει τ'άδεια δειλινά
τις μέρες που τα χνώτα μας στα τσάμια σκάνε
κρέμεται ο νους σε μια κλωστή απ'τα παλιά.

Οι ποιητές στις λέξεις στήνανε καρτέρι
είχανε οι νύχτες μάτια μου μια ομορφιά
τις τραγουδούσαμε μαζί με το αστέρι
κι'έμειναν οι μέρες ξάγρυπνες μες στα κορμιά.

Τις νύχτες κλέβαμε ζωή καλή στους δρόμους
και φωτιές ανάβαμε στου κόσμου την καρδιά
τις μέρες ξένοιαστα κρατούσαμε στους ώμους
λέγαμε μεγάλοι μεις μα είμασταν παιδιά.

Τα λόγια, τα κορμιά μας όλα μια ανάσα
τα κεράσματα θυμάσαι κάθε Κυριακή?
τη Λένα το Θανάση, Γιώργο και τη Στάσα
με γρατσουνισμένα γόνατα μες τη βροχή.

Φιλιά μας έστελνε γελώντας το φεγγάρι
τις φωτιές των δρόμων κάναμε με μιας ζωή
και έτρεχα ξοπίσω στη δικιά σου χάρη
πρώτος το γλυκύτερο να πάρω το φιλί.

Χτυπάνε οι καμπάνες πες μου τι θυμάσαι?
το κενό μου λες ,μονάχη πως να κρατηθείς
μα σκάρτη η ζωή αν έτσι τη φοβάσαι
και στο καναπέ με τη σιωπή συνομιλείς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-10-2010