Κοιμήσου αγάπη μου

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα κρεβάτι από σύννεφα σου φτιάχνω,
μικρό νανούρισμα τα χείλη μου σκαρώνουν.
Και ξεγεννώ από του κόσμου μας το σπλάχνο
μι’ αγάπη απόκοσμη που άγγελοι αναγιώνουν.

Κοιμήσου αγάπη μου στην κούνια της σελήνης
‘μένα το χέρι μου θα γίνει προσκεφάλι.
Ό, τι δεν ήσουνα και το’ θελες, να γίνεις,
σου’ χω φυλάξει της ελπίδας τη σκυτάλη.

Κλείσε τα μάτια, κι αν φοβάσαι το σκοτάδι
φως ονειρέψου και στα γκέμιά του κρατήσου.
Μπορώ το φόβο σου να σπάσω μ’ ένα χάδι,
να ξεκλειδώσω τις γωνιές του Παραδείσου.

Κι όσο τυλίγομαι απάνω σου κουβάρι
άσε με μόνο τ’ όνομά σου να ψελλίζω
Δίπλα κι αν είμαστε στο πιο λευκό φεγγάρι
μπορώ με κόκκινο του πόθου να σ΄ αγγίζω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-10-2010