Χαμένες ζωές

Δημιουργός: φλοισβος, Δημακάκος Γιώργος

Καλησπέρα σε όλους!!! Ελπίζω να προλάβω σήμερα να διαβάσω τις δημιουργίες σας που τόσο μου έλειψαν αυτές τις μέρες..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο ήλιος μες στα μάτια σου φαντάζει μικρός
Ξανθή φωτιά που στο γαλάζιο σου σβήνει
Κάθε πνοή σου ξυπνά την πιο κρυφή μου στιγμή
Μες στο κορμί σου ξημερώνει η σελήνη

Γίνεται η γη ένας τεράστιος τροχός
Που τριγυρνάει στου κορμιού σου την δίνη
Και συ και πάλι ζητάς την καρδιά μου να βρεις
Σε όλα αυτά που το τέλος αφήνει…

Σε μια εικόνα που τα χρόνια δεν μπορούν να κρυφτούν
Σ’ ένα τραγούδι που οι στίχοι θα σε κάνουν να κλάψεις
Σ’ ένα ταξίδι που στο τέλος ο χαμένος νικά
Σε όλα αυτά που ποτέ δεν θ’ αλλάξεις

Σε μια βαλίτσα που τα χρόνια σου χωράν να κρυφτούν
Σε ένα όνειρο που αντέχει κι αν τα μάτια ανοίξεις
Σ’ ένα ξημέρωμα που παίρνει τη ζωή αγκαλιά
Σε όλα αυτά που ξανά θα νικήσεις

Είναι φορές που περπατώ μοναχός
Σ’ ένα στενό με χιλιάδες διαβάτες
Όλοι κοιτούν ψηλά, ψάχνουν να βρουν ουρανό
Μα βλέπουν σύννεφα γεμάτα αυταπάτες

Κι εσύ γυρεύεις ένα κόσμο με αγάπες σκυφτές
Με μια ελπίδα μες στα χέρια να σβήνει
Πάντα τον ήλιο ζητάς μα ανταμώνεις σκιές
Σε όλα αυτά που το τέλος αφήνει….

Σε μια ανάσα που θεριεύει της ζωής τη φωτιά
Σ' ένα αντίο που λυγίζει στων ματιών σου το δάκρυ
Σε ένα λάθος που σε κάνει να κοιτάζεις μπροστά
Σε μια στιγμή που μακριά θα σε πάρει

Σ’ ένα αστέρι που θα σβήσει για να βρεις την αυγή
Σε ένα χάδι που σκορπάει των ματιών σου το φόβο
Σ ‘ένα όνειρο που αντέχει την αλήθεια να βρει
Σε όλα αυτά που δεν σβήνουν στο χρόνο….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-10-2010