Στις χαραυγες αποκοιμιεμαι

Δημιουργός: dr.rockthan, θανασης κρουσταλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στις χαραυγες αποκοιμιεμαι,
στο φως μιας ανυποτακτης
φυγης,
Στα μικρα καραβανια
των πνιγμενων μου ποθων,
προσκυνω την θυμηση σου..
κι η νυχτα τελειωνει ..
μαζι με μενα.
Τα αδεια μου χερια,
ορθωνονται να αγγιξουν την κατηφεια..
μνηματα θαρρεις, νεκροταφεια
που προσμενουν τους νεκρους τους
ακομα μια φορα..
σαν τις πολλες.
Στις χαραυγες αποκοιμιεμαι,
και ολο το εναστρο χαμηλωνει
στα μαλλια μου..
Ειναι το βαρος του
που δεν μπορω να αντεξω και με πνιγει.
Ειναι η ωρα
που τα φαντασματα ξεψυχουν
το ενα πλαι στο αλλο.
Πιασμενα απο το χερι..
περηφανα και αθωα,
σαν που τα ξανασκοτωσα..
οπως σκοτωνω καθε τι που αφησες
καθε σου λεξη, και ευχη,
να μην με βρισκει πια
και να μην με πλησιαζει
τιποτα δικο σου.
Στις χαραυγες αποκοιμιεμαι
και τα κερενια μας ονειρα..
μελισταλαχτα αναδυουν
τους καημους που θα ρθουν παλι...
Δεν σηκωνω πλεον το κεφαλι
δεν κοιτω...
σ αγαπω μα δεν το λεω,
ουτε πια στον εαυτο μου..

Στις χαραυγες αποκοιμιεμαι
και πεθαινω λιγο, λιγο
στ΄ονειρο μου............[I][/I][I][/I]



θανασης κρουσταλης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-10-2010