Πάντα....αγγελέ μου

Δημιουργός: martin luther, Athina-Queen

ευτυχώς.........που δεν νοιώθω πια πόνο απο την κούραση.......

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αταξίδευτο καράβι στο πέλαγος,
τώρα άνοιξε τα φτερά του
και στο πρώτο του παρθενικό ταξίδι
του σκιστήκαν τα πανιά,
και συνέχισε, έτσι δίχως πανιά, χωρίς κάρβουνο,
μόνο με τα κουπια,

Δύο ζευγάρια κουπιά,
τα δεύτερα πιο μικρά, πιο αδύναμα,
και τακτικά σταματούν να βοηθούν
και κοιτούν μες το κλάμα,

Ως πότε ?
που είναι η στεριά,
πάμε σωστά?
μπορούμε να φτασουμε,
ή θα χαθούμε για πάντα στο πέλαγος?

μήπως, λέω μήπως γίνουμε γοργόνες?
και τότε, τότε δεν θα φοβόμαστε τα κύματα,
τότε θα έχουμε προστασία,
τότε όλα όσα φαντάζουν τώρα εχθρικά,
θα γίνουν φίλοι μας,

είναι φίλοι μας, κόρη μου,
είναι,
γιατί όλοι και όλα, είμαστε ΕΝΑ,
αγνόησε την φουρτούνα,
ξεκουράσου στον αγώνα σου,
όλα θα είναι όπως εσύ τα θες,

όπως τα σκέφτεσαι εσύ Αγγελέ μου,
άσε, άσε τώρα το κουπί σε μένα,
και περίμενε μόνο να ρθει Μπουνάτσα,

Θάρθει κόρη μου, θάρθει,
μονο εύχομαι να είμαι δίπλα σου να την δώ...............Σ'αγαπώ,
και μετά αποκοιμήθηκες πάνω στα κουρασμένα σου χεράκια,
και εγώ στα φίλησα και συνέχισα το κουπί,
γιατί τα δικά μου πια δεν τα νοιώθω απο την κούραση,

κι έτσι θα συνεχίσω, μέχρι να ξημερώσει, μέχρι να βρούμε στεριά,
μέχρι να ξαναφτιάξουμε τα πανιά μας..............Θα Σ'αγαπώ πάντα.............Αγγελέ μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-11-2010