Πάλι με πλάνεψες

Δημιουργός: Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Πάλι με πλάνεψες πανούργα μοναξιά μου
Σε πεθαμένους έχω αρχίσει να μιλάω.
Η συντροφιά μου είσαι εσύ στην ξενιτιά μου.
Γιατί μαζί σου μια ζωή να σπαταλάω;

Αραχνοϋφαντη σ’ ήθελα μοναξιά μου.
Μα εσύ ατσάλινα δεσμά μου χεις περάσει.
Μες στην καρδιά μου σαν αψέντι η σταξιά σου.
Πως να σταθώ μέσα στο κόσμο έχω ξεχάσει.

Ήθελα να είσαι μολυβιά που θα τη σβήσω
Κι εσύ ανεξίτηλα με έχεις σημαδέψει
Έχεις θεριέψει πως μπορώ να σε νικήσω;
Μες στη ζωή μου έχεις γίνει άθλια έξη.

Ένα φτερούγισμα από σπουργίτι να ήσουν.
Και όχι όρνεο που τρώει τα σωθηκά μου
Τα ανεξήγητα ποιοι ξέρουν να εξηγήσουν;
Του Προμηθέα τα μαρτύρια, δικά μου.

Ήθελα νά ‘σουν ένα σκούντημα στον ώμο
Κι όχι σπρωξιά σ’ ένα γκρεμό που με χει ρίξει.
Σε ποιόν αρχαίο έχω υποκύψει νόμο;
Σε παγωμένη αγκαλιά μ’ έχεις τυλίξει.[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-11-2010