Το Αστέρι και ο Ουρανός

Δημιουργός: Digenis.Savvidis, Digenis Savvidis

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Το Αστέρι και ο Ουρανός

Όπως η πέτρα που πέφτει στο χώμα,
σημάδια στα χέρια με κόκκινο χρώμα,
η αύρα μου τυλίγει το κορμί σου.

Για τις χαρές που έμειναν, χαρές που κυματίζουν,
η φωνή μου αντίλλαλος στο αβάσταχτο κενό,
με τη βροχή του έρωτα, οι φλέβες πλυμμηρίζουν,
απ’ το αίμα μου στο δέρμα σου, το πρώτο Σ’ ΑΓΑΠΩ.

Ώρα καλή, απ’ την αρχή, πάλι μαζί.
Eσύ εδώ το αστέρι, εγώ εκεί ο ουρανός,
ενωμένοι.

Σαν τον βράχο ενάντια στο κύμα,
με ανοιχτή καρδιά αντέχω το πλήγμα,
κάθε φορά που νιώθω την αφή σου.

Για τις στιγμές που πέρασαν, γι’ αυτές, που δεν γυρίζουν·
φωτιά στα χείλη τα φιλιά, με δάκρυα στο λαιμό,
μάτια που άντεξαν να δουν, τους δρόμους να χωρίζουν,
με την ελπίδα να θυμάσαι το πρώτο Σ’ ΑΓΑΠΩ.

Σε ποια στροφή; Kαι αν κοπεί η επαφή;
Eσύ εκεί το αστέρι, εγώ εδώ ο ουρανός,
σκορπισμένοι.


Διγενής Σαββίδης 25. 01. 2008


[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-11-2010