Το κοινό

Δημιουργός: zpeponi, Νικος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξέχασε το,
το κοινό.
Οι περισσότεροι απ’ αυτούς
θα χαρούν να σε δουν ν’ αποτυγχάνεις.
Έτσι θα ‘χουν έναν λόγο
να συνεχίσουν την μίζερη ζωή τους.
Οι υπόλοιποι,
οι λιγοστοί,
ήταν και είναι πάντα φίλοι σου.
Δεν μετράνε.
Μάλλον, μόνο αυτοί μετράνε.
Ακόμη κι αν σε βρίσουν
γι’ αυτό που κάνεις,
θα σε βρίσουν με στυλ.
Θα μοιάζουν οι σκληρές κριτικές τους
περισσότερο μ’ αγκαλιές και χάδια
και με φιλιά.
Και μετά θα πηγαίνετε για μπύρες,
τραγουδώντας μέχρι το πρωί.
Όλους τους άλλους:
Ξέχασε τους.
Αδυνατούν να αισθανθούν
τι τους λες.
Ακόμη κι αν καταλάβουν,
συνεχίζουν ν’ αρνούνται.
Θα προσποιούνται,
πως δεν είδαν, πως δεν ξέρουν,
πως δεν είναι ικανοί,
πως δεν αντέχουν.
Θα σου αποδείξουν πως δεν πρέπει,
γενικώς.
Δεν σε συμπαθούν.
Αυτό είναι το πρόβλημα.
Δεν συμπαθούν εσένα.
Δεν συμπαθούν
την ελευθερία σου.
Το χαμόγελο σου.
Την λευκή ψυχή
και τα ζωντανά μάτια.
Δεν συμπαθούν τον τρόπο που δίνεσαι,
όταν κάνεις έρωτα.
Μα πάνω απ’ όλα σιχαίνονται
την ελευθερία
που τους χαρίζεις απλόχερα.
Εκείνη τρέμουν περισσότερο απ’ όλα.
Αδιαφορούν
για τα γραπτά σου,
τα τραγούδια,
τις συνθέσεις
και τους πίνακες.
Τις παραστάσεις σου
και τα γλυπτά σου.
Αδιαφορούν
όταν σε βλέπουν να χορεύεις.
Σε φοβούνται και σε μάχονται.
Αν τους φτιάξεις έναν θρόνο
και δημιουργείς γι’ αυτούς,
τότε χάθηκες:
Θα καταλήξεις ένα μηδενικό
κι αυτοί θα έχουν δικαιωθεί.
Απλά, διέγραψε το κοινό.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-11-2010