Αθώρητα μάτια

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Αθώρητα μάτια[/B]

Πάνε πια μέρες που κοιτώ μαντήλι να μου γνέφει,
από μακρινά κι’ από γνωστά της προσμονής πελάγη.
Πάνε πια νύχτες που κρατώ τις λέξεις σου στα μάτια
και συγκρατώ το δάκρυ μου, μην τη χαρά δακρύσει.
Κι’ όμως˙ φοβάμαι πια τους ερχομούς π’ αχνίζει το φευγιό τους,
φοβάμαι τα μιλήματα, που σιωπές μου τάζουν,
φοβάμαι και την ώρα αυτή, που ως να σε συναντήσω,
ώσπου να δω τα μάτια σου κι’ ώσπου να τους μιλήσω,
βαρκούλες πάλι θα γενούν μακριά μου ν’ αρμενίσουν,
να βυθιστούν σε ξεχασιές, σ’ άλλα να μπουν λιμάνια,
αστέρια άλλα να θωρούν, σ’ άλληνε γη να ζούνε
κι’ ούτε πια πίσω να κοιτούν, ούτε που να μετρούνε,
λεπτά και ώρες και στιγμές που κέντησε ο ήλιος,
τα βράδια που σε κοίταζα, δίχως ν’ ανταμωθούμε.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-11-2010