Νομίζω πως πέρασαν χίλιοι αιώνες

Δημιουργός: smaragdenia, Δάφνη

ένα ταξίδι είναι η ζωή, ας το χαρούμε όσο μας χαρίζεται....Καλο ΣΚ σε όλους...........

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάθε που τα μάτια μου εγώ κλείνω
και έρχομαι κοντά εκεί σε σένα
σφάλματα δικά σου τα μετρώ
περασμένα , μα όχι ξεχασμένα.

Σφάλματα που με χάραξαν
βαθιά μες την καρδιά
κομμάτια την έκαναν , την τσάκισαν
δεν ξεχνιούνται ποτέ αυτά.

Τα μετράω και τα νοιώθω, ένα-ένα
και είναι τόσα μα τόσα πολλά
χάνω κάποια στιγμή το μέτρημα
και ξεσπώ σε κλαματα.

Ποτάμι αφήνω το δάκρυ να κυλλά
σαν χείμαρος με παρασέρνει
πάντα ήθελα να σε κρατήσω εγώ κοντά
μα πάντα έμενα πίσω μόνη και χαμένη.

Χαμένη μέσα στου νου τα μονοπάτια
στους δαιδαλώδεις δρόμους του μυαλού
να ψάχνω διέξοδο και τα δικά σου χνάρια
να ψάχνω και να μην σε βρίσκω , παντού.

Ξέχασα΄πώς είχα εγώ καρδιά την άφησα χαμένη
σε ντουλάπι την κλείδωσα, πέταξα το κλειδί
εκεί την άφησα αραχνιασμένη
κανένας μην την ψάξει, ούτε να την βρεί.

Ξέχασα πώς είναι να έχεις αισθήματα
ξέχασα το τί θα πει να αγαπάς,
ξέχασα πώς είναι να είσαι ερωτευμένη
και ότι σε κάνει από αγάπη να πονάς.

Νομίζω πως πέρασαν χίλιοι αιώνες
που κάποτε το ένοιωσα αυτό
που ήμουν σαν παιδί ερωτευμένη
και λαχταρούσα να σου φωνάζω "σ΄αγαπώ".

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-11-2010