Περί καφέδων

Δημιουργός: Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Νερό, καφές μέσα σε μπρίκια μπακιρένια.

Σκέτος, γλυκός κι άλλωτε μέτριος στη γεύση.

Μία μπλε φλόγα που όλα θα τα τιθασεύσει

και στο μυαλό σου πάντοτε η ίδια έννοια:

Πως θα μπορέσει η μούσα σου να σε εμπνεύσει;


Μ' ένα κουτάλι κυκλικά ανακατέβεις.

Ένα ομοιόμορφο χαρμάνι θες να φτιάξεις.

Τ' αληθινά ειν' όλα δω, αλλού μη ψάξεις.

Κάρδια και σώμα άδικα μη τα παιδεύεις,

Σαν το χρυσάφι αυτά τα λόγια να φυλάξεις.


Ακούς το βράσιμο, να οι πρώτες οι φουσκάλες

Στο άλλο χέρι ένα κάτασπρο φλιτζάνι.

Απ'τους πελάτες σου ξεκάθαρο φιρμάνι

Οι μέρες δύσκολες δεν είναι για σπατάλες

Των δυο χεριών σου ο καφές πληγές θα γιάνει.


H πιο γλυκιά η ρουφιξιά είναι η πρώτη

Μιας νιότης ξέγνοιαστης το πρώτο καρδιοχτύπι

το κατακάθι που θα μείνει σαν τη λύπη

σαν το φιλί ενός Ιούδα Ισκαριώτη

μιας νομοτέλειας το άγραφο «διότι».[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-11-2010