Το λαβωμένο μου σκαρί

Δημιουργός: ΚατεριναΘεωνα, Κατερίνα Θεωνά

Σ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΠΡΩΡΑΙΑ ΣΚΑΛΑ.......

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα πελαγίσια μου φτερά
δε φωσφορίζουνε στο φάρο
τα είχα κλέψει απο ένα γλάρο
πριν σ αρνηθώ πρώτη φορά
δεν ήταν κέρινα θαρρώ
όπως,εκείνα του Ικάρου
μα στ ανοιχτά της Αντιπάρου
χάθηκαν μέσα στο νερό.


Το λαβωμένο μου σκαρί.
ξέχασε την παλιά του ρότα
σβήσαν,του λιμανιού τα φώτα
κι ήρθαν του Αιόλου οι τιμωροί
να σ αναστήσουνε ξανά
στα μάτια της ψυχρης μου μνήμης
πουλιέται,η αγάπη μισοτίμης
μην τη ζητάς στο πουθενά.


Ηταν οι τσέπες μου αδειανές
φρούδες οι ελπίδες της θυσίας
στ ακρόπρωρο της προδοσίας
πήρα αγκαλιά τις προσμονές
Κι ένα ξημέρωμα νεκρό
χωρίς του ήλιου το φανάρι
τη θύμηση ήλθε να μου πάρει
ντάμα στης λήθης,το χορό.


Το λαβωμένο μου σκαρί
μέσα απ την μαγική του γυάλα
σε είδε,στην πρωραία σκάλα
μα να πιστέψει ποιός μπορεί
ότι το κύμα της ψυχής
αρνιότανε να σ ανταμώσει
δεν είχε όνειρα να σώσει
στο θάνατο μιας εποχής.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-12-2010