Νυχτοφύλακας

Δημιουργός: Martyr, Nikos Ποταμούσης

... μου λείπεις, και ας μην σε ξέρω ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αντικρίζω τον ουρανό με δάκρια στα μάτια
Δυο ψυχές ξένες σε διαφορετικά μονοπάτια
Μια καρδιά μένει στο κρύο να πονάει μόνη
Πάνω στον βοριά χαμένη πληγωμένη ανεμώνη

Μια αγκαλιά θα αναζητάω να με σφίξει δυνατά
Ένα μέρος για να μείνω όχι πια άλλη μοναξιά
Και αν η ώρα πήγε τρεις εγώ είμαι εδώ ακόμα
Σε ψάχνω και απόψε, στου φεγγαριού το χρώμα

Τα όνειρα μου ξέχασα μαζί και όσες είχα ελπίδες
Σβήνω και τα θέλω μου, από της ζωής τις σελίδες
Δεν έχω όμως δύναμη να ξεχάσω ότι αγάπησα εσένα
Η ανάμνηση γλυκιά, μέσα σε δάκρυα καλά πνιγμένα

Φεγγάρι που έχει χάσει τον δικό του ουρανό
Καράβι που αποπλέει δίχως να χει προορισμό
Καρδιά μέσα στα στήθια που τρελά σφυροκοπά
Μια ελπίδα στα αστέρια, κάθε βράδυ αναζητά

Ένα βλέμμα που θα κλέψει των ματιών μου τη σιωπή
Άλλο δάκρυ δεν θα αφήσει να τραντάξει αυτή τη γη
Δυο χέρια να με πάρουν σε έναν κόσμο ξένο μακριά
Και άλλο πόνο δε θα αφήσουν να ματώσει τη καρδιά

Μια ευχή στερνή μου μένει να αποστήλω στο Θεό
Έναν ψίθυρο στ'αγέρι, για όσα φύγαν και θρηνώ
Ένα άγγελο εδώ να στείλει για να μάθω να πετώ
Να πετάξω μακριά από αυτά που πονάει να κοιτώ

Έναν κόσμο που δεν ξέρει τι θα πει το σ'αγαπώ
Πόρτα στην καρδιά κλεισμένη, όσο και αν χτυπώ
Δυο μάτια που ψυχρά σαν παγόβουνο σε αγγίζουν
Αν τους δώσεις ζεστασιά πόνο σου αντιγυρίζουν

Αν χαθώ από τον κόσμο πριν η αγάπη αυτή βρεθεί
Θα τη ψάξω και στα αστέρια όταν πέφτουνε βροχή
Στη καρδιά μου πάντα θα φυλάω χώρο για να μπει
Στα όνειρα μου θα ελπίζω ένα βράδυ πως θα ρθει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-12-2010