Τα χελιδονάκια

Δημιουργός: Ευανθία, Ευανθία Κόμνου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Τα χελιδονάκια [/align]

[align=left]
Δυο χελιδονάκια έφτιαξαν φωλιά
στη γωνιά μιας στέγης που΄χε δυο παιδιά.
Και οι γλυκειές φωνούλες σαν τα τιτιβίσματα
έμοιαζαν και έχαιραν σ΄όλα τα χαρίσματα.

Άνοιξη πλημμύρισε μες στο σπιτικό
άρωμα αθώο, πνεύμα ζωντανό.
Σαν τις καμπανούλες ήταν οι φωνές.
Σαν τις παπαρούνες ήταν οι ματιές.

Τα χελιδονάκια από τη γωνιά
ήθελαν να μοιάσουν τόσο στα παιδιά!
Ήθελαν να έχουν λίγη ομορφιά, μόνο λίγη λάμψη πάνω στα φτερά,
σαν εκείνη που΄χαν τα χρυσά παιδιά.

Κι ύστερα ,μια μέρα τόσο ξαφνικά
κρύφτηκε ο ήλιος ,κρύωσε η καρδιά,
μέσα σε δυο μάτια που΄χαν δει ξανά.

Ένα χέρι έσπασε τη μικρή φωλιά , γκρέμισε στον τρόμο όλη τη χαρά.
Τρόμαξαν και έφυγαν τα χελιδονάκια , με πετάγματα γοργά μες στα καμπανάκια.
Κρύφτηκαν μες στα λουλούδια, έψαξαν γωνιές,απ΄τα γέλια να ξεφύγουν και απ΄τις φωνές.

Με σπασμένα τα φτεράκια ,έτρεχαν τα ποδαράκια μακριά απ΄τα παιδιά ,
που΄χαν ήλιο στα μαλλιά.
Κι έτρεχαν μες στα χωράφια με τα στάρια τα χρυσά κι επιτέλους κάπου βρήκαν
τη γλυκειά τη λησμονιά.

Έγοιαναν και οι πληγές τους κι έφυγαν στην ξενητιά.
Κι ούτε αντίο, ούτε βλέμμα έριξαν ξανά.
Κοιταχτήκανε μονάχα και σκεφτήκανε απλά,
πόσο λάθος είχαν κάνει που θελήσανε αγνά,
να΄χαν κάτι από τη λάμψη που΄χαν τα χρυσά παιδιά.

[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-12-2010