Μια παραλλαγη απο το τραγουδι στο λιμανι του

Δημιουργός: Πριγκιπας

Ο άνθρωπος ζει με τα ελαττώματά του, και επιζεί με τα προτερήματά του.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο λιμάνι της καρδιάς μου ένας ναύτης τραγουδάει
για τα μάτια μιας αγάπης που τον άφησε και πάει
σωριασμένος απ'το πιώμα ούτε θάνατο φοβάται
βρίζει πίνει και ξερνάει και με θύελλες κοιμάται

Στο λιμάνι της καρδιάς μου ενας ναύτης περπατάει
μοναχός κι απελπισμένος λύτρωση αναζητάει
καταρριέται τη στερια του της πατρίδας του το χώμα
και ζητάει απεγνωσμένα το θαλασσινό το χρώμα

Στο λιμάνι της καρδιάς μου που δακρύζουν τα νερά
ένας ναυτης θα ζητήσει μιας γυναικας τη φωτιά
κι όπως πάνω της θα γύρει τ'αρωμα της να γευτεί
ενα αστέρι θα πετιέται απ'της νύχτας το κορμί

Στο λιμάνι της καρδιάς μου ένας ναύτης αραχτός
σαν θυμάται καλοκαίρια κλαίει γι'αυτον ο ουρανός
το ουϊσκι τη φωνή του σαν κοράκι έχει κάνει
κι όσο πίνει άλλο τόσο η σιωπή θα τον τρελάνει

Στο λιμάνι της καρδιας μου ένας ναύτης σα πεθαίνει
τη ψυχή του η αλμύρα σε πελάγη θα τη σέρνει
κι όπως τρέμει μια λάβα το νερό να μη τη σβήσει
ετσι αυτός και της αγάπης τον λυγμο θα τον ξεσκίσει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-12-2010