Πουτάνα ξεβαμμένη

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στα δάχτυλα καπνίζει το τσιγάρο
Θυσία στην ζωή μου την στρεβλή
Παράπονο στα μάτια μου θα βγάλω
Θα πιω απ’ της ψυχής μου το κρασί…

Κι αν φτάσω σε συμπέρασμα μεγάλο
Κι αν πω πως τώρα αλλάζω τακτική
Το λάθος μου απλά θα αναβάλω
Ξημέρωμα φρικτό στην εθνική…

Τα ψέματα που είπα γίναν χρόνια
Κι ανάποδα γυρίζουν οι τροχοί
Τι τα ‘θελα του κόσμου τα σαλόνια?
Τα όνειρα με ξύπνησαν στην γη…

Σ’ αυτό το πανηγύρι δεν γλεντάω
Δεν πίνω δεν μεθώ δεν αγαπώ
Παράξενα αρχίζω να γερνάω
Τα λόγια μου ζυγίζω από καιρό…

Μεσάνυχτα κι ο κόσμος δεν κοιμάται
Ανάψαν στο λιμάνι οι φωτιές
Ο διάβολος το διάολο φοβάται
Κι εγώ τις πιο δικές μου ενοχές…

Η πόλη σαν πουτάνα ξεβαμμένη
Στα σκέλια της κρυμμένη η ντροπή
Πατρίδα μου και μάνα τιμημένη
Φρενάρω και ξερνάω στην στροφή…

Ανάμεσα στο χθες και στο θα δούμε
Ανοίγει της καρδιά η λογική
Κι αν είναι και εκ θαύματος σωθούμε
Θ’ αρχίσουμε ξανά απ’ την αρχή…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-12-2010