Βαγδατη

Δημιουργός: merlin17254, Γιωργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βαγδατη

Στον τοπο αυτο το μακρινο, στην ξωτικη Βαγδατη,
με τα ιπταμενα χαλια και τους τους σαραντα κλεφτες,
το μαγικο λυχναρι μου, ετριψα ενα βραδυ
και μουδειξε το τζινι μου, του κοσμου αυτου τους ψευτες.

Για λιγο κοντοσταθηκε, πριν τις εικονες δειξει.
Με ρωτησε αν ηθελα πολυ, ξανα να συνεχισει.
Χαμογελωντας πονηρα, με κοιταξε στα ματια
κι αφου στρογγυλοκαθισε, δεν αργησε ν αρχισει.

Του πρωτου ψευτη η μορφη, επροβαλε μπροστα μου.
Προσωπο ροδοκοκκινο, κεφαλι με σκουφακι.
Κρατωντας ενα θυμιατο, βλογαει τον κοσμακι,
μεσα απ το σπιτι τ αψηλο που μοιαζει παλατακι.

Ο αλλος, μ ελικοπτερο, επισκεψη πηγαινει,
στις φτωχικες τις γειτονιες, με τ αρρωστα παιδακια,
που φοβισμενα,μοναχα, τρεχουν για να σωθουνε,
απο χιλιαδες τρωκτικα, σαν ορφανα πουλακια.

Ο τριτος και καλυτερος, ειναι ο κολητος μου.
Με τις αγκαλες του ανοιχτες, μ αγαπη με ζυγωνει
κι οταν γυρισω μια στιγμη την πλατη αποσταμενος,
σαν Βρουτος απο τα παλια, μαχαιρι μου καρφωνει.

Μα καποιος στεκεται εκει, στο τελος του διαδρομου.
Για στασου λιγο να τον δω. Μου φαινεται γνωστος μου.
Βρισκει τις λυσεις τοσο απλα στις συμφορες του κοσμου
κοιταζοντας απο ψηλα. Δεν αμφιβαλλω τελικα.
ΕΙΝΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-12-2010