Σκονη στον ανεμο Δημιουργός: merlin17254, Γιωργος Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Σκονη στον ανεμο
Ανταμα ζουμε μια ζωη,σε μια αγκαλια σφιγμενοι
Στα πανηγυρια συντροφοι, στις λυπες ενωμενοι.
''Δεν θα χωρισουμε ποτε'', φωναζαμε με παθος.
Μα κατα βαθος ξεραμε πως ηταν ολα λαθος.
Σχεσεις, φιλιες, ερωτες, σιγα σιγα κτιστηκαν.
Μα, σαν να μην ηλθανε ποτε, στο παρελθον χαθηκαν.
Ποταμι ο χρονος που περνα κι ολους μας παρασερνει.
Τραινο που απο το πουθενα, στο πουθενα πηγαινει.
Κι εμεις, σπουδαιοι μια στιγμη, ασημαντοι μιαν αλλη,
ερχομαστε απ το τιποτα κι εκει γυρναμε παλι.
Ανεμος παιρνει τις ζωες, σαν κοκκους απο αμμο
και μοιαζουνε παραισθηση τα ονειρα που κανω.
Σκονη απο χωμα ειμαστε. Γεννημα γης και κτημα.
Της φυσης της ανθρωπινης εχουμε πεσει θυμα.
Μας θελει αισιοδοξους, με ονειρα κι ελπιδες.
Αιωνιους κι Αθανατους φορωντας παρωπιδες.
Μα ολα υπαρχουν μια στιγμη. Μετα σβηνουν και πανε.
Σε χωροχρονο απειρο, αιωνια κολυμπανε.
Ολα αυτα δεν μπορεσα, ποτε να εννοησω.
Μα ουτε και τα σκεφτομαι, να μην παρανοησω.
Πιστευω ομως το ρητο, ''πριν το πουλι πεταξει,
φατε γλεντηστε ανθρωποι ΚΙ Ο ΚΩΛΟΣ ΟΤΙ ΑΡΠΑΞΕΙ''
Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-12-2010 | |