Στους λιμνιώνες

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δίχρωμη που ‘ναι η φωνή σου
λες κι απ’ την άβυσσο πηγάζει
σαν τη στιγμή της ηδονής σου
που στον Παράδεισο με βγάζει

Στο σώμα μου τα δάχτυλά σου
όπως κυλούν, σαν τον αστρίτη,
στέλνουνε σκόρπιο το άρωμά σου
στου Παραδείσου μου την κοίτη

Λέβα, και σμύρνα, μα και κάρμα,
σου ‘δωσα…έγινες σκιά μου,
κι έκανα το φιλί σου άρμα,
το «σ’αγαπώ» σου ερπύστριά μου!!!

Έχεις του έρωτα το ύφος
μα όταν σε βγάζω στους λιμνιώνες,
αίνιγμα γίνεσαι, και γρίφος,
άλυτος μέσα στους αιώνες.

Δεν συνεχίζω…η φυλή σου,
πάντα χτυπά με πίκρας λάζο,
αν της ξεφύγω…το φιλί σου,
κι εσένα θα σ’ εξουσιάζω!!!!

28.11.2010

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-12-2010