Παρασταση Ψυχης

Δημιουργός: Valeria Iliadou, Valeria Iliadou

Ο κύκλος του ανθρώπου, αυτά που θυμόμαστε κι αυτά που λησμονήσαμε, επειδή έπρεπε για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με μια λέξη κολλημένη στα χείλη
Που δε λέει να βγει.
Στα δυο σου μάτια στέριωσαν τα δάκρυα και δεν κυλάνε.
Τριγυρνάς σε χώρες ξένες,
Γυροφέρνεις τον καιρό
Μια μέρα μπρος
Δυο χρόνια πίσω
Σ’ έναν κύκλο που γεννιέται
Απ’ το τέλος του.
Φοβάσαι τις σκιές όταν νυχτώνει,
Τις χαραμάδες τις μισάνοιχτες και τη βροχή
Που τους δρόμους μαστιγώνει
Γυμνώνοντας
Το ανέγγιχτο σημάδι
Της σιωπής σου.
Έμαθες ότι η ζωή είναι αγώνας
Και βιάζεσαι
Πρώτος να βγεις
Σε μια κούρσα μ’ αντίπαλο
Τα πάθη σου.
Στέκεσαι μπροστά στο αίνιγμά σου
Και χαμογελάς
Από ένστικτο
Θα μείνεις μόνος
Θα μείνεις μόνος
Θα ‘ρθείς για μια στιγμή και θα χαθείς
Μες τα χιλιάδες βλέμματα
Μες τις χιλιάδες υποσχέσεις
-ποτέ δεν θα ναι αργά-
Θα ξαναρθείς
Καθώς η μοίρα θα σου αλλάζει
Όνομα και εαυτό.
Κι ίσως τότε να δικαιωθείς,
Ίσως τότε να λυτρωθείς
Απ’ την αιώνια επανάληψη.
Από πάντα το ‘ξερες
Πως εδώ δεν είναι για πολύ
Κι όμως εγώ
Θα ‘θελα να σουν το όνειρο
Κι η καληνύχτα μου,
Να ‘σουν ο πόνος μου κι η λύτρωση,
Το δηλητήριο και το αντίδοτο μαζί
Μαζί το τώρα και το πριν,
Μαζί.
Σε ξέρω από καιρούς παλιούς
Πριν ακόμα οι άνθρωποι εμπιστευτούν τη γνώση.
Σε βλέπω χρόνια να παλεύεις
Μ’ ένα κενό
Που προσπερνά τα ιδανικά σου,
Να βουρκώνεις
Με μια λέξη που μένει πάντα κολλημένη στα χείλη
Και να χτυπάς άπληστα τον άνεμο με τις γροθιές σου.
Μέσα στο χάος
Εσύ το , το πιο μικρό φως,
Λάμπεις σε μια άβυσσο από χρυσό
Ανεβαίνοντας σκαλοπάτια από ζωές.
Το τελευταίο θα σου μάθει ν’ αγαπάς
Κι αυτό είναι το πιο δύσκολο
βήμα σου.
Αυτό το βήμα θα σε φτάσει στην κορυφή
Να κοιτάς από ψηλά
Μια παράσταση θεάτρου
Που όλοι νομίζαμε ότι ήμασταν
Οι πρωταγωνιστές.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-01-2011