Πάντα μαζί ποτέ

Δημιουργός: ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα αστέρι που φέρνει,ένα κύμα την αυγή
ένα λουλούδι στο περβάζι της ψυχής
η μελωδία μιας ηλιόλουστης βροχής
και το φτερό που αιωρείτε στη σιωπή.
Θα σε φωτίζω,θα σε στολίζω τ΄ονείρου εραστής
θα σε κοιτάζω,θα σε σκεπάζω τ απείρου πορθητής
φτερό,ξανά που αιωρείτε στη σιωπή.

Ταξιδευτής,όταν σ αγγίξω θα σε πάω μακρυά
κι όλα τα παραμύθια θα τ αλλάξω
απ την αρχή μαζί σου θα τα γράψω
μέσα στο τζάκι στης αγάπης τη φωτιά,
κι αυτό το μια φορά θα γίνει μια για πάντα
αν έζησαν αυτοί καλά εμείς θα ζούμε πάντα
ποτέ,ξανά δεν σβήνει τούτη η φωτιά.

Οι άκρες των χειλιών σου το τέλος κι η αρχή
μεσα σ αυτό το άσπρο των ματιών σου
σαν κύκνος τρέχει το χαμόγελο σου,
στη λίμνη που γυρεύω μια ολάκερη ζωή,
ποτάμι το χειμώνα στην αγκαλιά σου θα χυθώ
πιότερο απ το χελιδόνι την άνοιξη σε ποθώ
πάντα,κοντά σου θα με φέρνει η ζωή.

Ένα απόγευμα μοιάζει με ροδαυγή,ποτέ μαζί
στην ανθισμένη άκρη του γκρεμού
κάπου στο χάσιμο στου φεγγαριού
κάπου ψηλά στον ουρανό,κάπου στη γη
σ΄αυτό το τίποτα που μέσα τα χωράει όλα
εκείνη τη στιγμή που σπάζει τα ρολόγια
πάντα μαζί ποτέ εγώ κι εσύ....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-01-2011