Να 'σαι δική μου

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σπαρμένο το γινάτι μου
στη διάβα κάποιου ¨ΑΝΤΙΟ»
στης νύχτας το μαντείο
που μάντευε βροχές
χρόνια καβάλα στο άτι μου
τις νύχτες μου καλπάζω
και θησαυρούς μοιράζω
σβήνοντας ενοχές…
Αχ! να σ’ αγγίζω μόνιμα
με των χαδιών το χέρι
ανασεμιάς μου αστέρι
της μπόρας μου σταλιά.
Αλήτικα κι ανώνυμα
να ’ρθώ στο προσκεφάλι
και να σε «παίρνω» πάλι
καρδιά μου όπως παλιά!!!

Είδωλο να ‘σαι στης καρδιάς μου τον καθρέφτη
στους ουρανούς μου ένα πεφτάστερο που πέφτει,
να ‘σαι δεμένη στο κελί της φυλακής μου
να με φιλάς…να μ’ αγαπάς…να ‘σαι δική μου!!!

Θανατηφόρο τ’ όνειρο
που είδα χτες τη νύχτα
κι είπε τα δάκρυα δείχτα
μονάχος θα γερνάς.
Το βλέμμα το παμπόνηρο
που χτες μ’ είχε καρφώσει
ποιος το ‘χει θανατώσει
κι αδιάφορα περνάς;
Αχ! του καημού το σύνορο
Χριστέ μου ποιος το αλλάζει
και γίνεται μαράζι
αγάπη και φιλί.
Και ως το ματοτσίνορο
απ’ των ματιών την άκρη,
της λησμονιάς το δάκρυ
μου ρίχνει τη βολή!!!

27.12.2010

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-01-2011