Ο Παλιάτσος

Δημιουργός: Ηλιοστάλαχτη, Ζωή Μαριάννα Κασαμπαλή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένας παλιάτσος στο δρόμο
Στη βροχή εκτεθειμένος να κοιτάζει
Τους διαβάτες να περνούν παρατηρεί.
Οι σταγόνες, ποτίζουν τα τρύπια ρούχα του
Μόνο βλέπει,
Τα ορθάνοιχτά του μάτια να καρφώνονται
Η μιζέρια των ανθρώπων
Μεγαλοπρεπώς μπροστά του ξετυλίγεται.
Όλη η φούρια
Που τον κόσμο καταβάλει…
Παρατημένος σ’ ένα κάδο σκουπιδιών
Σχισμένα μέλη που βαμβάκι ξεχειλίζουν
Περιμένει..
Με τα μάτια στητά, ανοιχτά
Καταδικασμένος να εισπράττει
Του κόσμου κάθε συμφορά
και όλα τα πάθη…



Υπόσχεση

Στη γη που κάποτε επισκέφθηκες
στο χώμα που τα χνάρια σου άφησες ένα δειλινό
στέκομαι τώρα κι αναζητώ
στον ορίζοντα κοιτώ τις μαύρες λεύκες..

Τα πουλιά κελαηδούν στον αγέρα
μάτια δακρυσμένα που από ευτυχία αστράφτουν
χείλη που από πόθο γελούν
ένα ρυάκι αναβλύζει λίγο πιο πέρα..

Το τοπίο που κάποτε υποσχέθηκες
με την ύπαρξή σου πως θα γέμιζες τα σημεία
στέκομαι τώρα και μόνη θυμάμαι
πως κάποτε τον παράδεισο υποσχέθηκες
μα σε άλλο κόσμο βρέθηκες
κι ας υποσχέθηκες…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-01-2011