Α γ κ α λ ι ά

Δημιουργός: στίχος, Χριστίνα ( Μαβιά Ηχώ )

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μάνα μου γη - το μέγιστο στερνό και πρώτο δώρο

Τροφή, πεδίο, κρεβάτι μου, αθώωση στοργική

Σκιά, στου παραδείσου μου τον αποχρώντα χώρο

Τραύμα που οραματίζομαι - φυγή μοναχική


Τ' αγέννητα σαρκάζουνε την όποια παρακμή σου

Τα πλήθη στο μεταίχμιο ανάσας και θανής

Εσώκλειστοι στα εφήμερα τα πάθη και τα "μη" σου

Μιας δύναμης αδύναμης ήρωες αφανείς


Ασύγκριτα, ανεπίστρεπτα, ιμερικά υπερέχεις

Μέσα μου η νοσταλγία σου ίαση οδυνηρή

Στην εντελή ανακύκλωση που έτσι σοφά συνέχεις

Σύμβολο δισυπόστατο - δυσοίωνη και φαιδρή...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-01-2011